De Limburger: artikel over Rens en de Bandkeramiekers

In De Limburger aandacht voor de evenementen die bestuurslid Rens Dormans organiseerd. 

Minstens twee keer per week is amateurarcheoloog Rens Dormans te vinden in het Archeologisch Museum Stein. Hij is er bestuurslid en verzorgt de educatie. „7000 jaar geleden lag op deze plek een boerendorp. In 1963 werd hier een grafkelder opgegraven en dit museum is daar overheen gebouwd. Dit is echt uniek en het ontroert me nog steeds dat we dit hier kunnen tonen.”

De gepassioneerde Dormans kan uren vertellen over de bandkeramiekers, maar nog veel liever wil hij dat de verhalen bewaard blijven. „We doen er alles aan om mensen naar dit museum te trekken. Een gewone rondleiding met audiotour is allang niet meer van deze tijd, dus ga je out of the box denken”, legt hij uit. Zo ontstond het idee om kinderen een boek te laten maken over bandkeramiek. „Geen wetenschappelijk boek, maar hun versie, met hun verhalen en tekeningen. Als er een bandkeramieker op de fiets naar zijn boerderij gaat is dat niet erg. Het boek gaan we uitbrengen en komt ook in de bibliotheek te liggen.”

In totaal hebben zich 22 kinderen aangemeld voor de geschiedenisles 2.0. „We hadden zelf ook niet verwacht dat het zo’n succes zou worden”, zegt Dormans eerlijk. Hij krijgt hulp van een aantal vrijwilligers, waaronder illustrator Pauline Meijer. „Door de tekeningen die ze maken gaat het bij ze leven. Zo onthouden ze het ook beter” vertelt ze.

Als Dormans zijn verhaal, dat begeleid wordt met filmpjes, afsteekt is het muisstil. „Eigenlijk zijn bandkeramiekers de eerste boeren van Nederland. Ze verbouwden hun eigen voedsel en om dat te bewaren maakten ze potten. Ook bouwden ze de eerste huizen van Nederland.” Bij de 8-jarige Teun komt die boodschap wel even binnen. „Hoe weet u dat allemaal?”, stelt hij snugger. „We weten niet alles zeker. Vijftig procent is onderzocht, over de andere helft hebben we alleen een vermoeden dat het zo is gegaan.”

Laat de verbeelding maar aan Teun over. Zijn verhaal zit al gelijk in zijn hoofd en ook de tekeningen volgen in rap tempo. Dat hij later striptekenaar wil worden, is duidelijk te zien. „Ik ga het verhaal vertellen over een pot die tot leven komt. Uiteindelijk gaan Ultra-kuiken en Hyper-ezel proberen de pot weer terug te brengen naar de boerderij, maar dat lukt ze alleen met hulp van de bandkeramieker.” Zijn potloden gaan driftig over het papier.

Zijn vriendje Riv (8) zit naast hem, maar hij pakt het totaal anders aan. Hij focust zich volledig op zijn tekening van een pot, terwijl hij zijn verhaal zeer gedetailleerd vertelt aan een van de vrijwilligers die het voor hem opschrijft. „De eieren van de kippen worden in deze pot bewaard zodat ze die later op kunnen eten”, klinkt het.

„Het is bijzonder knap dat ze zo gefocust blijven. We hadden afgelopen weekend de eerste sessie gehad en dit weekend is de laatste. Ze blijven ook nu weer de volledige twee uur geconcentreerd”, vertelt Meijer. „Je ziet de vonk bij ze overslaan. Een van de kinderen heeft thuis van een popcornbakje een keramiek bakje geknutseld. Dan zijn ze er dus echt bewust mee bezig.”

De vonk is ook duidelijk overgeslagen bij de 10-jarige Feline. Ze werkt aan haar verhaal waarbij een boerderij wordt getroffen door de bliksem. „Iedereen overleeft het met dank aan huisdier Mamoetje”, vertelt ze. „Het spannendste vind ik dat dit boek straks te lenen is in de bibliotheek.”

Eenmaal uitgetekend, wordt al het materiaal ingeleverd en is het wachten op 14 december als het boek - zo’n 200 exemplaren - wordt uitgegeven. „Ons werk begint nu pas eigenlijk. We moeten van alles een geheel maken en de verhalen redigeren. Vandaar dat het even duurt voordat het boek klaar is”, weet Dormans. Dat de activiteit een vervolg gaat krijgen, staat al vast. „Absoluut. Wellicht weer met bandkeramiek, misschien met als thema middeleeuwen. Dat gaan we zien, maar wij zijn zeer enthousiast om dit nogmaals te gaan doen.”

Foto's: © Annemiek Mommers