Pater Antonius Johannes Munsters

Jos Drubers, Stichting Erfgoed Stein
Pater Munsters. Links: geschilderd door Roy Wagemans op één van de viaducten aan de Napoleonsbaan te Stein (foto Jos Drubers, 2022); rechts: Archief Stichting Erfgoed Stein.

Dertig jaar geleden, op 9 september 1993, is pater Antoon Munsters in Stein overleden. De pater, die van grote betekenis is geweest als leraar aan de priesteropleiding in Stein, maar ook op het gebied van het cultuurhistorisch en archeologisch onderzoek in de Maasstreek. Een markante persoonlijkheid. Menigeen herinnert hem zich in zijn toog op zijn fiets.

Hij is op 26 februari 1906 geboren in Deurne als oudste uit een gezin van vijf kinderen. Op 9 september 1919, zijn latere sterfdag, is hij op 13-jarige leeftijd begonnen aan zijn gymnasiale studie aan de Apostolische School in Tilburg. In 1925 is hij bij de missionarissen van het H. Hart (MSC) ingetreden en in 1926 deed hij zijn kloosterprofessie. In 1931 is hij tot priester gewijd.

Meer dan 30 jaar heeft hij gedoceerd aan het theologicum te Stein. Eenzelfde periode zat hij in de redactie van het tijdschrift Ons Geestelijk Leven. Zijn brede historische belangstelling uitte zich onder meer in zijn 42-jarig redactielidmaatschap van het tijdschrift Publications de la Société Historique et Archéologique dans le Limbourg. Ook was hij 24 jaar redactielid van De Maasgouw en 13 jaar redactiesecretaris van Limburgs Verleden. Hij was 25 jaar conservator van Archeologisch Reservaat te Stein.

Zijn bijzondere interesse had het middeleeuwse kasteel Stein. De ruïne oefende een onweerstaanbare aantrekkingskracht op hem uit. Er werden opgravingen gedaan en onderzoekingen verricht naar de bouwgeschiedenis. In 1946 publiceerde hij zijn gids over de geschiedenis van deze kasteelruïne.

Hij was veelzijdige geïnteresseerd en hij heeft daar veel genoegen aan beleefd. Zijn taken en hobby’s heeft hij met een ongekende energie en kwalitatief hoog niveau vervuld. Meer dan 130 publicaties heeft hij op zijn naam staan. Ook heeft hij zorg gedragen voor de instandhouding en uitbreiding van een prachtige en kostbare collecties tropische en Nederlandse vlinders.

Voor al zijn activiteiten is hij in 1979 onderscheiden als Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Hij is benoemd als erelid van het Limburgs Geschied- en Oudheidkundig Genootschap LGOG) en van de heemkundevereniging Maasstreek.

In 1985 is hij benoemd tot ereburger van de gemeente Stein, als blijk van waardering en uit dankbaarheid voor de zeer uitzonderlijke wijze waarop hij zich gedurende bijna zestig jaar verdienstelijk heeft gemaakt voor met name de ontsluiting en conservering van het cultureel en historisch erfgoed van de gemeente Stein.

Dertig jaar geleden overleden, maar hij is nog lang niet vergeten.