Een eeuw van transformaties: café De Wetzel in Stein

veranderde van winkel, dancing, frituur en biljartzaal in woonhuis 

Door: Jan Smeets Stichting Erfgoed Stein 
Pyjamabal van vaste klanten bij Brassé in 1973. Uit: Archief Frans Op den Camp

Wie langs het pand Kruisstraat 120 in Stein loopt, zou niet verwachten dat dit fraaie woonhuis in de afgelopen eeuw vele transformaties heeft ondergaan.

Het pand werd in 1908 als winkel gebouwd op Kruisstraat 120 in Stein door “Willem van Dulmpke” (Vaessen) afkomstig van het Keerend. Boven de ramen op de begane grond is een gepleisterd vlak met gepleisterde omlijsting aanwezig waarin vroeger de naam van de winkel stond.
Later werd de winkel verbouwd tot café en werd aan de achterzijde een danszaal bijgebouwd. Het café met de danszaal was jarenlang het clublokaal van schutterij St. Jozeph uit Stejn.
Eind 1957 nam de familie Leo Wetzels uit Sittard het huis met café, danszaal en het er achtergelegen terrein over en vanaf dat moment werd het voor Stein en omliggende dorpen de heel bekende en drukbezochte uitgangsgelegenheid Calypso.

Vechtpartij

Doordat destijds de meeste bezoekers uit de omliggende dorpen met hun fiets hier hun vertier zochten, stonden er vooral op zaterdagavond honderden fietsen buiten op straat rondom het café. Dit leidde tot een zodanige overlast voor de omwonenden dat de politie, ná diverse waarschuwingen, besloot in te grijpen. Zo werden op de avond van 24 september 1961 de fietsen onder toezicht van de politie allemaal opgeladen en afgevoerd. Dit resulteerde in een gevecht door een aantal, in beschonken staat zijnde, bezoekers met de 7 aanwezige politie-agenten.
Na het weekend verscheen hierover een groot artikel in de krant. In ieder geval had dit tot gevolg dat de links van het café gelegen wei door Leo Wetzels werd gepacht en ingericht als fietsparkeerplaats. 

Leo Wetzels was erg actief voor de buurt. Zo naaide hij voor carnaval alle kostuums voor de buurtvereniging, die onder het motto Circus Stein aan de carnavalsoptocht meedeed. Zo’n 10 wagens met uitbeelding van verschillende circusacts vormden daarmee het hoofdonderdeel van de optocht.

Carnavalsgroep trekt langs Dancing Calypso in 1957. Uit: Archief Frans Op den Camp

Peter Koelewijn

Een paar jaar later werd het complex verhuurd aan de familie Janssen uit Lobith, die het verder exploiteerde en ook weer de friture opende, die links achter de achtergelegen zij-ingang lag.
Ook nu bleef het er steeds druk, en dit kwam zeker door een aantal bekende orkesten uit die tijd die hier kwamen optreden. De bekendste hiervan was Peter Koelewijn en zijn Rockets uit Eindhoven met zijn bekend geworden lied “Kom van dat dak af”.
Een ander bekend orkest, ook uit Eindhoven, was John Lamers en Cees en his Skyliners. Zij werden o.a. bekend met het lied: “Crazy Love” en “Waarom krijg ik geen gehoor”.

In 1964 stopte het op leeftijd gekomen echtpaar Janssen en werd het café tijdelijk voortgezet door J. Bernardi.
Ook dit was echter niet van lange duur en zo werd na een grote verbouwing door de familie Wetzels op 12 november 1965 het café weer gepend onder een nieuwe naam: Sankt Pauli.

Bediening van frituur Janssen in 1964. Uit: Archief Jan Smeets

Zeilboot

De oude bar aan de rechterzijde was gesloopt en in het midden van het café was een bar gebouwd, die eruitzag als een klassieke zeilboot. Als zetbaas fungeerde de familie Mennens – Luijten. Ondanks de vrouwelijke bediening nam het cafébezoek echter snel af en dat betekende dat er medio 1966 in de persoon van Lei Janssen van het Houterend in Stein weer een nieuwe zetbaas kwam. En ofschoon dat verschillende voor Limburg bekende orkesten, waaronder de eigen Steinse groep De Moonshots hier optraden was ook dit niet van lange duur en kwam in de persoon van T. Woudstra medio 1967 alweer een nieuwe zetbaas.

Belgische concurrentie

Ook nu duurde dit niet lang want aanvang 1968 kreeg de zaak een nieuwe eigenaar in de persoon van de familie Beppie en Wil Brasse.
Deze hield het café en danszaal eerst nog open en met optredens van verschillende orkesten probeerde zij de zaak goed draaiende te krijgen.
Omdat dit niet meer aansloeg, mede door de concurrentie van grote dancings in het grensgebied met Belgie was hij in 1969 genoodzaakt voor het pand een andere bestemming te vinden.
Zo organiseerde hij op 25 april 1969 op de danszaal een biljartdemonstratie tussen Tiny Wijnen en de plaatselijke favoriet M. Driessen.
Vervolgens organiseerde biljartvereniging het Gouden Klosje op 20 en 21 december hier de finale eerste klasse libre van het district Zuid-Limburg.
Omdat dit ruime belangstelling kreeg organiseerde hij op 17 maart 1970 weer een biljartdemonstratie, dit keer met de Belgische topbiljarters Raymond Ceulemans en de Nederlander Tiny Wijnen.
De danszaal werd in deze periode met enkele kleine ingrepen omgebouwd tot een biljartzaal waarop enkele biljarts werden geplaatst.
In eerste instantie was dit voor een aantal biljartverenigingen en individuele biljarters een mooie rustige plek om hun sport te bedrijven.
Hoogtepunten die hier plaatsvonden waren o.a. het Nederlands kampioenschap hoofdklasse in april 1971 en de gewestelijke eindstrijd voor teams in 1974.
De daaropvolgende jaren nam de belangstelling echter af waardoor de zaak als geheel niet meer rendabel werd.

Laatste bestemming

Uiteindelijk werd het complex daarom in 1977 verkocht aan de familie Gallé - Moers die een deel van de zaal afbrak en het café ombouwde tot woonkamer.
Daarbij kwam de oude ingang aan de voorzijde te vervallen.